VE
Agrippa Pavlusa dedi: Sana kendin için söylemeğe izin var. O zaman Pavlus elini
uzatıp müdafaasını yaptı:
2.
Ey kıral Agrippa, Yahudiler tarafından itham edildiğim bütün şeyler hakkında
bugün senin önünde müdafaamı yaptığım için kendimi mutlu sayarım.
3.
Bilhassa sen Yahudiler arasında olan bütün âdetleri ve meseleleri bilen bir
zatsın; bunun için beni sabırla dinlemeni rica ederim.
4.
Başlangıçtan milletimin içinde ve Yeruşalimde geçmiş olan yaşayışımı
gençliğimden beri bütün Yahudiler bilirler;
5.
eğer şehadet etmek isterlerse, öteden beri beni bilirler ki, dinimizin en sıkı
fırkasına göre Ferisi olarak yaşadım.
6.
Şimdi Allah tarafından atalarımıza olan vade ümitten dolayı muhakeme olunmak
üzre duruyorum;
7.
on iki sıptımız gece gündüz gayretle Allaha hizmet ederek o vade erişmeği
umarlar. Bu ümitten dolayı, Yahudiler tarafından itham olunuyorum, ey kıral.
8.
Allahın ölüleri kıyam ettirmesi niçin sizce inanılmaz şey sayılıyor?
9.
Gerçi ben Nâsıralı İsa ismine karşı çok şeyler yapmak kendimce lâzım sanmıştım.
10.
Bunu da Yeruşalimde yaptım; ve başkâhinlerden salâhiyet alarak mukaddeslerden
bir çoğunu zindanlara ben kapadım; ve öldürüldükleri zaman, onlara karşı rey
verdim.
11.
Onlara çok kereler bütün havralarda ceza ederek, küfrettirmeğe zorlardım; ve
onlara karşı aşırı kudurmuş olarak hattâ yabancı şehirlerde bile kendilerine
eza ettim.
12.
Bu arada başkâhinler tarafından salâhiyet ve memuriyet ile Şama giderken,
13.
öğle vakti, ey kıral, yolda, gökten benim ve benimle gidenlerin çevresini
nurlandıran güneş ışığından daha parlak bir nur gördüm.
14.
Ve biz hepimiz yere düşünce, bir sesin İbranî dilinde bana söylediğini işittim:
Saul, Saul, niçin bana eza ediyorsun? Senin için üğendireye karşı tepmek
güçtür.
15.
Ben de: Sen kimsin, ya Rab? dedim; ve Rab dedi: Ben eza ettiğin İsayım.
16.
Fakat kalk ve ayakta dur; çünkü hem gördüğün şeylerde, hem sana görüneceğim
şeylerde seni hizmetçi ve şahit tayin etmek için sana göründüm.
17.
Kendilerine seni göndereceğim kavmdan ve Milletlerden kurtaracağım,
18.
ta ki, onların gözlerini açıp onları karanlıktan nura ve Şeytanın
hâkimiyetinden Allaha döndüresin, ve bana olan iman ile günahların
bağışlanmasına ve mukaddesler arasında mirasa nail olsunlar.
19.
Bunun için, ey kıral Agrippa, ben gökten gelen rüyete âsi olmadım;
20.
fakat önce Şamda olanlara, Yeruşalimde ve bütün Yahudiye diyarında olanlara, ve
Milletlere de tövbe edip Allaha dönerek tövbeye lâyık işler yapmalarını
bildirdim.
21.
Bundan dolayı Yahudiler beni mabette tutup öldürmeğe çalıştılar.
22.
İmdi Allahtan olan yardımı alarak peygamberlerin ve Musanın vaki olacağını
söylediklerinden,
23.
yani, Mesihin elem çekmesi gerek olduğundan, ve önce ölülerden kıyam ile kavma
ve Milletlere nuru ilân edeceğinden başka bir şey söylemiyerek, küçüğe büyüğe
şehadet edip bugüne kadar durmaktayım.
24.
Ve böylece kendisini müdafaa ederken, Festus yüksek sesle dedi: Çıldırıyorsun,
Pavlus; çok okumak seni çılgın ediyor.
25.
Fakat Pavlus dedi: Çıldırmıyorum, devletli Festus, ancak hakikat ve aklı selim
sözleri söyliyorum.
26.
Kendisine cesaretle söylediğim kıral da bu şeyleri bilir. Çünkü kaniim ki,
bunlardan biri kendisine gizli değildir; çünkü bu bir köşede yapılmamıştır.
27.
Kıral Agrippa, peygamberlere iman ediyor musun? İman ettiğini bilirim.
28.
Agrippa da Pavlusa dedi: Az ile Hıristiyan olmağa beni kandırıyorsun.
29.
Fakat Pavlus dedi: Az ile, çok ile, Allah vere idi de, yalnız sen değil, bugün
beni dinliyenlerin hepsi, bu zincirler olmaksızın, benim gibi olaydılar!
30.
Kıral, vali, Berniki ve birlikte oturanlar kalktılar;
31.
ve çekildikleri zaman, birbirlerile konuşup dediler: Bu adam ölüme yahut
zincire değer bir şey yapmıyor.
32.
Ve Agrippa Festusa dedi: Davasını Kaysere arzetmemiş olsaydı, bu adam
bırakılabilirdi.