EY
Teofilos, İsa, seçmiş olduğu resullere Ruhülkudüs vasıtası ile emrettikten
sonra,
2.
yukarı alındığı güne kadar gerek yapmağa, gerek öğretmeğe başladığı bütün şeyler
hakkında ilk kitabı yazdım.
3.
Elem çektikten sonra, kırk gün müddet zarfında onlara görünerek, Allahın
melekûtu hakkındaki şeyleri de söyledi; ve kendisini çok bürhanlarla onlara
diri gösterdi;
4.
ve onlarla toplanıp Yeruşalimden ayrılmasınlar, fakat Babanın vadini
beklesinler, diye kendilerine emretti. O vadi benden işittiniz;
5.
çünkü Yahya su ile vaftiz etti, fakat çok gün geçmeden, siz Ruhülkudüsle vaftiz
olunacaksınız, dedi.
6.
İmdi bir araya geldikleri zaman, ondan sorup dediler: Ya Rab, İsraile kırallığı
bu zamanda mı iade edeceksin?
7.
Onlara dedi: Babanın kendi hâkimiyeti altına koyduğu zamanları yahut anları
bilmek size ait değildir.
8.
Ancak Ruhülkudüs üzerinize gelince, kudret alacaksınız; Yeruşalimde, bütün
Yahudiyede, Samiriyede ve dünyanın en uzak yerine kadar şahitlerim olacaksınız.
9.
Bu şeyleri söyledikten sonra, onlar bakarken yukarı alındı, ve bir bulut
onların gözlerinden onu aldı.
10.
Ve o giderken, gözlerini göke dikmiş oldukları esnada, işte, beyaz esvaplı iki
kişi onların yanında durup dediler:
11.
Ey Galileliler, niçin göke bakıp duruyorsunuz? Sizden göke alınan bu İsa, nasıl
göke gittiğini gördünüzse, öylece gelecektir.
12.
O zaman onlar Zeytinlik denilen dağdan Yeruşalime döndüler; o dağ Sebt günü
yolu kadar Yeruşalime yakındır.
13.
Ve girdikleri zaman Petrus, Yuhanna, Yakub ve Andreas, Filipus ve Tomas,
Bartolomeus ve Matta, Alfeusun oğlu Yakub, Gayyur Simun, ve Yakubun oğlu
Yahudanın oturdukları yukarı odaya çıktılar.
14.
Bunların hepsi, kadınlar ve İsanın anası Meryem ile kardeşleri birlikte olarak
daima gayretle duaya devam ederlerdi.
15.
O günlerde, yüz yirmi kişi kadar bir cemaat bir arada iken, Petrus kardeşlerin
ortasında kalkıp dedi:
16.
Kardeşler, İsayı tutanlara kılavuzluk eden Yahuda hakkında evelce Davudun ağzı
ile Ruhülkudüsün söylemiş olduğu yazı yerine gelmek gerekti.
17.
Çünkü o bizden sayıldı ve bu hizmetten payını aldı.
18.
(İmdi bu adam cinayet ücretile bir tarla edindi, başaşağı düşüp ortadan
çatladı, bütün barsakları döküldü.
19.
Ve bunu bütün Yeruşalimde oturanlar bilir; şöyle ki, onların dilinde o tarlaya
Akeldama, yani Kan tarlası, denilir.)
20.
Çünkü Mezmurlar kitabında yazılmıştır:
“Konağı ıssız olsun, Ve
içinde oturan olmasın;”*
Ve
“Memuriyetini başkası alsın.”*
*Mezmur
69:25.
* Mezmur 109:8.
21.
İmdi Rab İsanın aramıza girip çıktığı bütün zamanda,
22.
Yahyanın vaftizinden başlıyıp bizden yukarı alındığı güne kadar,
yoldaşlığımızda bulunan adamlardan biri, onun kıyamına bizimle beraber şahit
olmak gerektir.
23.
İki kişiyi lâkabı Yustus olup Barsaba denilen Yusufu, ve Mattiası ileri
sürdüler.
24.
Ve dua edip dediler: Ya Rab, sen ki, bütün insanların yüreklerini bilirsin, bu
iki kişiden hangisini seçtin, onu göster de,
25.
Yahudanın kendi yerine gitmek için bu hizmet ve resalette onun bıraktığı yeri alsın.
26.
Onlar için kura attılar; kura Mattiasa düştü; ve on bir resuller ile sayıldı.