İMDİ
Festus vilâyete gelip üç gün sonra Kayseriyeden Yeruşalime çıktı.
2.
Başkâhinler ile Yahudilerin ileri gelenleri Pavlus aleyhinde ona şikâyet
ettiler,
3.
ve Yeruşalime getirtsin diye Pavlusa karşı kendilerine lûtuf diliyerek
Festustan rica ettiler, ve onu yolda öldürmek üzre düzen kurdular.
4.
Fakat Festus, Pavlusun Kayseriyede mahpus bulunduğu, ve kendisinin de yakında
oraya gitmek üzre olduğu cevabını verip dedi:
5.
Aranızda ileri gelenler benimle insinler, ve o adamda bir yolsuzluk varsa,
kendisini itham etsinler.
6.
Ve aralarında sekiz on günden ziyade kalmıyarak Kayseriyeye indi, ve ertesi gün
hüküm kürsüsüne oturup Pavlusun getirilmesini emretti.
7.
Ve o gelince, Yeruşalimden inmiş olan Yahudiler etrafında durup ona karşı ispat
edemedikleri çok ve ağır ithamlar ileri sürdüler.
8.
Pavlus: Ne Yahudilerin şeriatine karşı, ne mabede karşı, ne de Kaysere karşı
asla suç işlemedim, diye kendisini müdafaa etti.
9.
Fakat Festus Yahudilerin gönlünü kazanmak istiyerek Pavlusa cevap verip dedi:
Yeruşalime çıkıp orada benim önümde bu şeylerden dolayı muhakeme olunmak ister
misin?
10.
Pavlus da dedi: Ben Kayserin hüküm kürsüsü önünde duruyorum, bana burada
hükmolunmak gerektir; ben Yahudilere hiç bir haksızlık etmedim, nasıl ki, sen
de pek iyi bilirsin.
11.
İmdi eğer bir haksızlık ettim, ve ölüme değer bir şey işledimse, ölmekten
çekinmem; fakat bunların beni itham ettikleri şeylerin hiç biri doğru değilse,
kimse beni onların eline veremez. Davamı Kaysere arzediyorum.
12.
O zaman Festus meclisle müzakere ettikten sonra, cevap verdi: Davanı Kaysere
arzettin; Kaysere gideceksin.
13.
Bir kaç gün geçtikten sonra, kıral Agrippa ile Berniki, Kayseriyeye gelip
Festusu selâmladılar.
14.
Ve onlar orada çok günler kaldıktan sonra, Festus, Pavlusun davasını kırala
arzedip dedi: Feliks tarafından mahpus bırakılmış bir adam var;
15.
ben Yeruşalimde iken, kendisi için Yahudilerin başkâhinleri ve ihtiyarları bana
bildirip ona karşı hüküm dilediler.
16.
İtham edilen bir kimseyi şikâyetçilerle yüzleştirmeden, ve hakkındaki töhmete
karşı kendisini müdafaaya fırsatı olmadan vermek Romalıların âdeti değildir,
diye onlara cevap verdim.
17.
İmdi onlar burada toplandıkları zaman, vakit geçirmeden ertesi gün hüküm
kürsüsüne oturup bu adamın getirilmesini emrettim.
18.
Şikâyetçiler kalktıkları zaman sandığım cürümlerden ötürü onu itham etmediler;
19.
ancak kendi dinleri hakkında, ve Pavlus tarafından diri olduğu iddia olunan İsa
isminde ölmüş biri hakkında ona karşı bazı meseleleri vardı.
20.
Ben de bu şeyler hakkındaki meselede tereddüt ederek Yeruşalime gitmek, ve
orada bu şeyler hakkında muhakeme olunmak ister mi, dedim.
21.
Fakat Pavlus davasını Avgustusun hükmüne bırakmağı rica ettiği için, ben onu
Kaysere gönderinciye kadar alıkonmasını emrettim.
22.
Agrippa da Festusa: Ben kendim de bu adamı dinlemek isterdim, dedi. Yarın onu dinlersin,
dedi.
23.
İmdi ertesi gün Agrippa ve Berniki büyük ihtişamla gelip binbaşılar ve şehrin
ileri gelenleri ile divanhaneye girdikleri zaman, Festusun emri üzerine Pavlus
getirildi.
24.
Ve Festus dedi: Kıral Agrippa, ve bizimle burada bütün hazır olanlar, bu adamı
görüyorsunuz; Yeruşalimde ve burada, Yahudilerin bütün cemaati bunun için Artık
yaşaması doğru değil, diye bağırarak bana dava ettiler.
25.
Fakat ben onun ölüme değer bir şey yapmış olduğunu bulmadım; ve kendisi
davasını Avgustusa arzettiğinden onu göndermeğe hükmettim.
26.
Efendimize onun için yazacak gerçek bir şeyim yok; bundan dolayı kendisini
sizin önünüze, ve hele, ey kıral Agrippa, senin önüne çıkardım ki,
araştırıldıktan sonra, yazacak bir şeyim olsun.
27.
Çünkü bir mahpus göndermek, ve ona karşı olan isnatları bildirmemek bana
manasız görünüyor.